Günlerdir aklımda bir soru var. Bu nasıl olacak? Cümlenin ne yüklemi ne öznesi önemli burada. Önemli olan nasıl kelimesi. Hep böyle saçma şeyler düşünmem aslında ama yolda yürürken karşıma bir kedi çıktı geçenlerde. Kedinin gözleri tuhaf bakıyordu. Sanki bul şu işin olurunu der gibiydi. Kedidir dedim geçtim gittim önünden. Sanki kediye hesap mı verecektim? Ama sonra biraz ilerde bir çöp toplayan çocuk geçti yanımdan. Beni umursamaz bir hali vardı. Ne oldu şimdi bu çocuk bana mı darıldı dedim içimden. Hep de böyle tuhaf hayvanlar ve tuhaf çocuklar beni buluyor. Çocuk tam yanımdan geçiyordu ki gözlerini gözlerime dikti. Sizin gözlerinize dikse yemek istiyor veya para istiyor zannedersiniz. Ama bu çocuğun gözleri bana bu iş nasıl olacak diyordu. Nasıl olacak ağabey bu iş? Bul şu işin olurunu.
Tabi ilk başta önemsemedim onuda. Galiba bu iş oldukça önemli diye düşündüm. Sonuç olarak bir kedi ve bir çocuk ortak noktada buluşmazlar pek. çocuklar daha ziyade köpekleri arkadaş seçerler kendilerine. Kediler yalnız insanları rehabilite etmekte kullanılır. Ama kedi ve bir çocuk aynı yerden bana el sallıyorsa bu işte bir iş var derim. Hemen not defterimi çıkardım. Yıldızlı bir paragraf açtım ve işin oluru bulunacak diye kaydettim. Ama sonra beğenmedim bunu. Çünkü nasıl bir iş olduğu belli değildi. Ama doğrusu bende bilmiyordum bunun nasıl bir iş olduğunu.sadece nasıl halledileceğini bulmam gerekiyordu hepsi bu. Derken bir oturma bankına oturdum ve düşünmeye başladım.
Belki çok önemli bir şeydi bu. Mesela düşman hattından geçip savaşın seyrini değiştirecek bir bilgiyi ulaştırmam gerekiyordu. O zaman epey önemli olabilirdi benim için bu işin nasıl halledileceği. Komutan görevi bana vermiş ama nasıl yapılacağını söylememiş. Her zaman kendimi üstün gören ben, sonunda değerimin anlaşıldığını düşünüp kendimle gurur duyuyorum. Savaşın kaderi benim ellerimde. Herkese tepeden bakıyorum o zaman. Koskoca komutan bana güvenmiş… oysa yolda ölebilirim. Bu gerçek o an önemli değil ve kimse de umursamıyor zaten beni. Önemli olan o yolu nasıl geçeceğim herşeyden önce.
Olmaz ama belki de bir ilaç bulmam gerekiyor insanlığın kaderini değiştirecek. Geceler boyu çalışılacak, uykusuz kahveler çaylar tüketilecek günler aylar boyu. Ama nasılını kimse sormayacak kimsenin hayatında bir şey eksilmeyecek benimkinde eksildiği kadar. Kaç saç telim beyazlaşmış kaç çizgi eklenmiş yüzüme kimsenin umurunda olmadan iş nasıl olacak noktasına gelecek.
Bir an gelip bul şu işin nasıl olacağını soracakları kimin aklına gelirdi. Kediler ve çocuklar nasılı düşünmezler ki. Onlar hemen olsun isterler herşey. Zaten hava yağmurlu düşünmeyi bıraktım. Sağanak bastırmadan eve doğru yola çıktım. Peki eve nasıl gidecektim bak şimdi? Bu soru kahramanca olmadı galiba.
Herkese İyi Haftalar